جمعه, ۱۹ آبان ۱۳۹۶، ۰۶:۰۸ ق.ظ
گروه های معارض
باوجود اینکه انبیا با سلطان مبین، با حجت آشکار آمدند، همه‌جا نور با خود همراه داشتند، همه‌جا انسان‌‌‌ها را روشن کردند، هیچ‌وقت مغلق‌‌‌گویى نکردند، هیچ‌وقت اصطلاحات فیلسوف‌مآبانه به مردم تحویل ندادند، فلسفه‌بافى نکردند براى مردم، صاف و راست و صریح حرف زدند با مردم؛ باوجود این، مردم باید خیلى زود قبول مى‌‌‌کردند، مردم باید خیلى زود صحت و اِتقان سخن پیغمبران خدا را درک مى‌‌‌کردند. علت چیست که این‌قدر عناد و تعصب و لجاجت به خرج داده مى‌‌‌شد، و دعوت انبیا به‌زودى و آسانى پذیرفته نمى‌‌‌شد؟ چرا؟ همین کَهَنِه و احبار و رهبان و همان طبقه‌‌‌اى که قرآن از آنها به نام احبار و رهبان یاد مى‌‌‌کند، اینها مانع مى‌‌‌شدند. مردم را مى‌‌‌خواندند به پایبندىِ هرچه بیشتر به سنت‌‌‌هاى فکرى غلط و پندارهاى خرافى موروثى.
